BFF - Best Friends Forever

May topak na naman ako. Yung BFF ko na nananahimik sa kabilang lupalop ng mundo, ginugulo ko. BFF? Best Friends Forever. Anu ba? Hehehe... Yan ang tawag nya sa amin. Noong una, nababaduyan ako. Pero ngayon, mejo carry ko na sya. Anyway, ang masasabi ko lang, adik ako. Para akong yung telenovela sa GMA na Adik Syo nila Jolina at Jennica. Isa akong certified emotera na..adik pa. Hayz... magkaroon ka ba ng BFF na kagaya ko, anung pakiramdam mo kaya? Sana lang, napagpasensyahan pa ako ng BFF ko kanina. Alam ko (saka sabi nya), kahit kailan di sya magagalit o makukulitan sa akin. Ang pakahulugan ko doon, lagi nya akong maiintindihan. Siguro kasi alam nyang napaka emosyonal kong tao. At luka-luka.

Nagugulumihan lang kasi ako. Sabi ko nga, ako ang may problema. Saka ko na i-share problema ko. Pero isang patunay na "disturbed" na naman ako eh ang mga pinag gagagawa ko maghapon -

- hindi ako kumain ng matinong pagkain. simula pa kagabi puro chips (chitchiria) ang kinain ko. sinimulan ko ng potato chips, pringles, piknik, pringles ulit and finally sponge crunch. wala akong grocery store sa kwarto ko. binili ko lahat yun kahapon, matapos ko manuod ng sine with my pamangkins.

- yun pa isa, wala sa budget ang panunuod ng sine (at higit sa lahat, ang mag grocery ng junk foods) pero lumabas pa din kami. isang paraan ng pang aliw sa sarili.

- gusto ko magpa-facial. kahit wala pa sa budget ulit. pwede pa namang makuha ng cream na pang exfoliate, pero pinaplano ko pa din ang magpafacial. next week na lang siguro.

- nilabas ko ulit ang mga books ko ni Walt Whitman. Tamang makata naman ako ngayon. Binalikan ang mga favorite poems ko.

- nilabas ang mga books ni Bob Ong. Bumili pala ako ng 2 books kahapon. Kumpleto na sana ako, kaso yung nawawalang book ni erap, di ko pa talaga makita kung nasaan.

- natapos ko basahin yung isang bagong libro ni Bob Ong na kakabili ko lang kahapon.

- nasa kwarto lang ako maghapon. lumalabas lang ako para jumingle at kumuha ng tubig. yung kwarto ko nga amoy pringles na sour cream onion. pero in fairness, naligo ako nung after lunch, hehehe... minsan kasi di ako naliligo pag walang pasok (ssshhhh.. secret yun..)

- at ngayon, nag uupdate ng blog na 'to na matagal ko ng indi napopostan. Naisip ko, dito ko na lang ibuhos ang lahat. Kaysa inaatat ko yung BFF ko na baka nauubusan na ng pasensya at pagmamahal sa akin (kunti na nga lang yung love eh, mawawala pa)

Mananahimik muna ako. Mag iisip na mag isa. Di na idadamay ang taong nananahimik at ginagawa ang lahat para maintindihan ako at para maparamdam sa akin na mahalaga ako sa buhay nya; kahit pa indi ako bahagi nito sa paraan na gusto ko. Atleast, bahagi pa din ako. Alam kong naroon ang pagmamahal; nandun yung effort para maparamdam yun. At malaki ang pasasalamat ko; at lalong humanga at napapamahal. Sana patuloy nya akong intindihin; patuloy na pagpasensyahan. Patuloy na mahalin, sa kabila ng kakulitan at kabaliwan.