Ang Blog na ito ay ekspression ng mga idea, saloobin at emosyon ng isang Certified Emotera since birth.

Mga idea, saloobin at emosyon na patungkol sa buhay, relasyon at kung anu-ano pa; na talaga namang may epekto at nakaapekto sa pagkatao ng manunulat.

Hangad ng blog na ito na kapulutan ng entertainment at ng aral ang mga posts na mababasa dito. Sana makibahagi kayong mambabasa. Welcome kayong mag-comment, mag-react at maki-simpatya :-)

Maraming Salamat! Enjoy Reading!

Search This Blog

Monday, March 2, 2009

emoterang may saket

Masama ang pakiramdam ng emotera ngayon. Para akong nilalagnat at masakit ang mga maskels (muscles) ko. Hindi ko alam kung dahil ba sa panahon.. sobrang init na ngayon! Or dahil sa naligo ako ng malamig na tubig... ay, di pala malamig... yung galing diretso sa gripo (noong December at January, malamig ang tubig na diresto sa gripo... para bang yung gripo namin sa banyo eh nakakabit sa freezer ng ref.. ganun sya kalamig, kaya naman nag papainit pa ako ng tubig. Pero ngayon, di na uubra yun. Kasi pag naligo ka ng maligamgam na tubig, nagsasabon ka pa lang ng katawan mo, pinagpapawisan ka na. Kaya naman nitong nakakaraang araw, dehins na ako naliligo ng maligamgam... tingin ko tuloy baka yun ang dahilan ng pagsama ng pakiramdam ko... huh??? Ibig sabihin ba nun eh sanay ang katawan kong pagpawisan habang nagsasabon pa lang?? Wirdo (weird) talaga ako...

Parang ngayon, kasabay ng sama ng katawan ko ang sama din ng ugali ko. May ginawa na naman akong kasalanan... at dalawa pa! Hayz... ang masakit nito... mali, ang PINAKA MASAKIT nito, may nasaktan akong taos (taos - madaming tao kasi, kaya taos); at hindi lang tao... pati yung BIG BOSS ng lahat nasaktan ko (na naman).

Sa sobrang sama ng pagkakatingin ko sa sarili ko, parang gusto kong magaya dun sa character ni Angel Locsin sa last episode ng Maalaala Mo Kaya... yung babaeng nabaliw... hayz...

Tapos kanina, kausap ko ang aking ina... sabi ko sa kanya out of the blue habang nakahiga kami sa sofa (yes, nagkasya kami sa sofa... sya yung nakaunan sa arm rest ng sofa, ako naman nakaunan sa wetpu nya... di naman kami matangkad ng nanay ko kaya kasya kami sa sofa), "Mader, magmadre na lang kaya ako?" wika ko napunong-puno ng confidence.

Sumagot si Mader, "Naku may bayad ang pag pasok sa kumbento!"

"Ha??? May bayad???"
syempre na-shock ako. Sumagot din ang hipag ko, sabi nya wala. Mahaba pa yung usapan kasi may pinsan pala si hipag na nagmadre.

Enyweiz, ayun nga.. yan ang mga bunga ng malikot kong isip at bagabag na damdamin; nakakaisip ako na sana mabaliw na lang ako para maging madali ang pag iisip at pag gawa ng tama.. actually, di ka na nga nag iisip ng tama kasi nga baliw ka... at dahil dun wala ka na ding pakialam kung tama ba or mali ang ginagawa mo. Nakakaisip pa akong mag madre... sige, tawa pa, katawa tawa naman kasi yung naisip ko na yun eh... na kung susuriin mo isa lang syang paraan ng pag TAKAS.

Naku naman talaga! Ayan! Naisip ko pa ang isa kong kahinaan..! Sabi ko na nga ba, duwag ako....

Tama na nga, baka magdagdagan ang iniisip ko.. makaisip na naman ako ng ibang paraan para "tumakas"... eh baka magawi pa ako sa ang magiging resulta eh mababawasan ng emotera a mundo.

Babush muna... pagdasal nyo ko.. tenks!

No comments:

Post a Comment

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails